ستحتفل صداقة رعوت هذه السنة بثلاثين سنة من النشاط، وبهذه المناسبة نود تجديد التواصل مع من كان ناشطا بالمؤسسة في الماضي وتوطيد العلاقات مع شركائنا الحاليين والسابقين. ولكي نعلم اصدقائنا بآخر اخبارنا فقد قررنا ان نرسل نشرة إخبارية فصلية التي تحمل القليل مما يجري بصداقة رعوت.
يهمنا اشاركتكم ببعض الانجازات الهامة، واللحظات المؤثرة، وردود الفعل التي نتلقاها من المشاركين في مشاريعنا الجارية حاليا.
השנה נציין בסדאקה-רעות שלושים שנות פעילות. אנו רוצות לנצל הזדמנות זו ליצור קשר מחודש עם כל מי שהיה פעיל/ה בסדאקה-רעות, להדק את הקשר עם השותפים הנוכחיים והקודמים, ולשתף את חברינו בחדשות שלנו. אנו מתחילים מסורת חדשה לשלוח לכם ניוזלטר רבעוני המביא קצת מן המתרחש בסדאקה רעות.
נשמח לחלוק אתכם הישגים משמעותיים, רגעים מרגשים, ודברים שכתבו משתתפי התוכניות השונות הפועלות כיום בעמותה.
مع الاحترام والتقدير،
שלכם,
צוות העמותה
طاقم الجمعية
اخبار חדשות
קבוצות הנוער ממשיכות לאתגר את המציאות ולייצר מפגשים נדירים
ביום האישה הבינ”ל נפגשו 30 בני נוער מהקבוצות של סדאקה-רעות למפגש בלוד שעסק בדיכוי נשים ואי שיוויון מגדרי. בני הנוער פלסטינים ויהודים: אתיופים, מזרחים, מוסלמים ונוצרים לקחו חלק במפגש, הגיעו מכפר שלם, קריית שלום, לוד ומיפו. במהלך המפגש בני הנוער דנו בדיכוי שחוות נשים ונערות בקהילות שלהם ובדרכים למאבק למען שחרור נשים, ונפגשו עם סוהיל נאפר שסיפר להם על השיר שכתבה להקתו DAM “לו הייתי חוזר בזמן” שעוסק ברצח על כבוד המשפחה.
מפגש זה אינו חלק מהיומיום הרגיל של נוער בישראל, והוא השאיר אצל המשתתפים רושם עמוק. בתום יום הפעילות קיימו בני הנוער טקס לזכר נשים נפגעות אלימות, אותו כתבו והכינו בעצמם. הנה חלק מתוך מה שהם הקריאו:
אנו תנועת נוער סדאקה רעות – שותפות נוער ערבית יהודית, עומדים ומצדיעים היום לכל הנשים בעולם, ובמיוחד לנשים הערביות והיהודיות.
אנו מצהירות כי כתנועת נוער משותפת בה חברים וחברות בני ובנות נוער יהודיות ופלסטיניות אנו מתנגדות לכל סוג של אלימות, אפליה ודיכוי של נשים בכל מקום בעולם, בישראל ובלוד בפרט.
נשים זכאיות לזכויות שוות ולמעמד שווה במרחב הציבורי והפרטי.
כמי שנאבקות בדיכוי על רקע לאומי, אתני וגזעי בפעילותנו החינוכית הקהילתית והפוליטית, אנו מאמינות שהשוויון בין גברים לנשים במרחב הפרטי והציבורי הנו תנאי שלא ניתן להתפשר עליו לבניית חברה שוויונית, צודקת ומוצלחת.
על מנת להנציח את זכרן של הנשים שסבלו מאלימות גברית ושילמו בחייהן, אנו עומדות היום דקת דומייה ומדליקות נרות על מנת להתאחד עם מאבקן של נשים בעולם ובמדינה לחירות.
مجموعات الشبيبة تتحدى الواقع وتخلق لقائات نادرة
شارك نحو 30 شاب وصبية من شبيبة صداقة رعوت في لقاء قطري اقيم في مدينة اللد، في يوم المرأه العالمي. تناول اللقاء موضوع قمع المرأة وعدم المساواة بين الجنسين في المجتمعات المختلفة. وصل الى اللقاء فتيات وفتيان، فلسطينيين ويهود، اثيوبيين، شرقيين، مسلمين، ومسيحيين من احياء ومدن مختلفة: كفار شليم، كريات شلوم، اللد ويافا. دار النقاش بينهم حول القمع الذي تعاني منه النساء والفتيات في مجتمعاتهم المختلفة، وطرحت طرق مختلفة للنضال لتحرر المرأة. كما والتقى المشاركين بسهيل نفار من فرقة الهيب هوب الفلسطينية “دام” الذي تحدث عن الأغنية التي قدمتها الفرقة مؤخرا بعنوان “لو ارجع بالزمن” والتي تناولت موضوع القتل على خلفية ما يسمى شرف العائلة.
لقد ترك هذا اللقاء المميز والخارج عن واقع الشباب اليومي اثرا عميقا لدى المشتركين. في نهاية الفعالية أقام الشباب والشابات مراسيم رمزية لذكرى النساء التي عانت وتعاني من العنف واليكم قسما مما قرأوا في هذا الحدث:
نحن شبيبة صداقة رعوت – شراكة شبابية عربية يهودية ، نقف اليوم لنحيي جميع النساء في العالم، وخاصة النساء العربيات واليهوديات…..
نعلن أننا كحركة شبيبة مشتركة تشمل رفاق ورفيقات، يهوديات وفلسطينيات نرفض كل أشكال العنف، التمييز وقمع النساء في كل العالم، وفي اسرائيل وفي اللد خاصة. للمرأة الحق بالمساواة في الحقوق والفرص في القطاعين العام والخاص….
مثلما نناضل ضد التمييز على أساس قومي او اثني او عرقي، نؤمن أن المساواة بين الرجل والمرأة في القطاعين الخاص والعام هي شرط لا يمكن التنازل عنه في مسيرة بناء مجتمع متساوٍ وعادل وناجح. تخليدا لذكرى النساء اللواتي فقدن ارواحهن بسبب العنف الرجولي ضدهن،
نقف الآن دقيقة صمت وحداد ونضيء الشموع لنتواصل مع نضالات النساء في العالم والبلاد من اجل الحرية.
מתנדבי סדאקה רעות הופכים את יפו למקום טוב יותר
17 צעירים משתתפים בפרויקט “לשם שינוי” – פרויקט המנהיגות של סדאקה רעות הפועל ביפו. המשתתפים מתנדבים במועדוניות ובמרכזי נוער שונים ביפו ותוך כדי לומדים על המציאות הפוליטית של העיר, על ההיסטוריה ועל ההווה שלה. הקבוצה הדו-לאומית משאירה חותם משמעותי במקומות ההתנדבות, מכיוון שהיא מציעה מודל אלטרנטיבי מעצם היותה קבוצה יהודית ופלסטינית שמחויבת לעיר ומתנדבת בה, לעומת קבוצות מתנדבים אחרות המגיעות דרך מכינות קדם צבאיות וישיבות הסדר.
ההבנה העמוקה של המתנדבים את המציאות הפוליטית, יחסי הכוח והמדיניות המופעלת בעיר הופכת כל אחד מהם לדמות של מחנך ביקורתי, שיודע להקנות לחניכיו משקפיים ביקורתיים לבחון בהם את המציאות, לנהל איתם דיאלוג על מה שהם רואים ועל מה שהועלם מעיניהם, ושיכול להוות עבורם מודל לחיקוי ודוגמא לאפשרות לאתגר את המציאות ולשנותה.
יוסרא, בת 18, סיפרה על השינוי ביחס שלה לעיר בעקבות ההשתתפות בתכנית:
תמיד הסתובבתי ברחובות יפו וסמטאותיה, אבל הראייה שלי את המציאות היפואית השתנתה אחרי הסיורים והסדנאות שעברתי פה. אפשרו לי לחשוב אחרת. לפני שנכנסתי לתכנית “לשם שינוי” לא ידעתי עד כמה אני אוהבת את יפו ומחוברת אליה… גם לא הבנתי כמה עוול נעשה לנו התושבים הפלסטינים בעיר. לא ידעתי עד כמה מסוכנים “תהליכי הפיתוח” הדורסניים שעוברת העיר, במיוחד לנו כאוכלוסיה מוחלשת שלא תוכל להכיל את התהליכים האלה, לא מבחינה חברתית ולא מבחינה כלכלית, ואולי לא תשרוד. אבל אני אמשיך ללמוד על העיר שלי בתקווה שיחד עם בני גילי נצליח לשנות את המציאות שלנו למציאות טובה יותר.
شبيبة صداقة رعوت تساهم ببناء يافا بواسطة التطوع
17 شاب وشابة يشاركون في مشروع صداقة رعوت لتنمية القيادة الشابة في يافا – “على سبيل لتغيير”. يتطوع المشتركين بالبرنامج في نوادي ومراكز الشباب والاطفال المختلفة في يافا، وفي ذات الوقت يتعلمون عن الواقع السياسي للمدينة – تاريخها وحاضرها. تترك المجموعة ثنائية القومية اثرا كبيرا في مراكز التطوع وفي المدينة، اذ انها كمجموعة فلسطينية-يهودية ملتزمة ومتفانية تقدم نموذجا سياسيا واجتماعيا ايجابيا لسكان المدينة، وذلك على عكس النماذج التي يقدمها المتطوعين الفاعلين ضمن معاهد دينية متزمتة ومعاهد للتحضير للجيش. فهمهم العميق للواقع السياسي-الاجتماعي، لعلاقات القوى، وللسياسات المتبعة في المدينة، يجعل كل من متطوعي صداقة رعوت مربيا ناشطا، يمكنه تزويد طلابه بمنظار نقدي لفهم الواقع وتحليله، يمكنه ادارة حوار بناء حول ما يرونه وما خفي عن وعيهم، ويمكنه أن يقدم لهم مثالا ونموذجا حيا يحتذى به لكيف يتمكن الفرد من تحدي وتغيير الواقع.
تحدثت يسرى، وهي ابنة 18 عاما، حول التغيير الذي مرت به من خلال المشروع :
تجولت دائما في شوارع يافا وأزقتها، ولكن رؤيتي تغيرت لواقع يافا بعد جولات وورش العمل خلال مشروع “على سبيل التغير” . قبل مشاركتي في المشروع لم أكن أعرف كم أحب يافا ومدى تواصلي معها… لم أكن أدرك أيضاً الظلم الذي يتحمله الفلسطينيين في المدينة على مرار السنين. لم أكن أعرف مدى خطورة عمليات “التنمية والتطوير” الساحقة التي تمر بها المدينة في السنين الاخيرة، وكم يعاني السكان الاصليين من التهميش، بالرغم من أنهم لا يدركون ذلك بالضرورة. سأواصل في المشروع لمعرفة المزيد عن مدينتي على أمل أن جنبا إلى جنب مع زملائي يمكننا تغيير واقعنا لواقع أفضل.
ض.
בוגרי סדאקה רעות יוצרים יחד מציאות אחרת
הנא זועבי וגלעד קינן הם שניים מתוך שנים עשר בוגרי פרויקט ג’מני שהמשיכו לאחר שנת הפעילות והרחיבו את מעגל העשייה שלהם. הנא, סטודטנית לתואר שני באוניברסיטת חיפה, וגלעד סטודנט לתואר ראשון באוניברסיטת ת”א, החליטו בתום שנה של דיאלוג ואקטיביזם בקמפוסים שלהם כי ברצונם לקחת את האקטיביזם והמעורבות החברתית-פוליטית שלהם צעד אחד קדימה. פעם בשבוע הנא וגלעד מלווים קבוצת סטודנטים חדשה, מסייעים למנחות, משתפים מניסיונם, ומהווים אוזן קשבת למשתתפים שחווים עכשיו את מה שהם חוו בשנה הקודמת. במקביל הם עוברים קורס הנחיית קבוצות בסדאקה-רעות.
בתחילת השנה גלעד שלח מכתב לסטודנטים באוניברסיטת תל אביב בו הוא הזמין אותם לקחת חלק בקבוצות החדשות שנפתחו. הוא כתב:
בשנה שעברה לקחתי חלק בקבוצת דיאלוג של סטודנטים יהודים וערבים באוניברסיטה. הרגשתי שלמרות שיש הרבה סטודנטים ערבים בקמפוס, לא יוצא לי לדבר כמעט עם אף אחד מהם, ובטח שלא על הנושאים “החשובים”.
זה לא הרגיש לי הגיוני שכמעט אף פעם לא שמעתי מה יש לערבי בגילי להגיד. מה הוא חושב? איך הוא רואה את ההווה והעתיד פה בארץ? יש לנו משהו במשותף בכלל? האם כל מה שאני שומע “עליהם” באמת נכון?
האם אני מאמין שכל מה שהם יודעים עלי נכון? אולי יש פה גם הדדיות, חשבתי, אולי גם הרבה ערבים לא מבינים את היהודים, את ההצדקות, המוטיבציות, ההסטוריה שהביאה אותנו לאיפה שאנחנו היום. קבוצת הדיאלוג של פרוייקט GEMINI הייתה הזדמנות מעולה מבחינתי. פגשתי אחלה אנשים, עם דעות מגוונות, ולמדתי הרבה על עצמי, על יהודים, על ערבים, ועל מה שביניהם…
אבל טוב, זה מתחיל להיות קלישאתי ואתם בטח עסוקים. אחרי שהשתתפתי בקבוצה בשנה שעברה, החלטתי להמשיך ולהתנדב בארגון (סדאקה-רעות) כי אני מאמין בדרך הזאת ליצור שיתוף פעולה,
או לכל הפחות קצת יותר הבנה, בין כל האנשים שחיים פה בארץ הזאת.
אחת המשתתפות מקבוצת חיפה, אותה מלווה הנא, סיפרה שהשיחות שיש לה עם הנא בדקות שלפני ואחרי המפגש הם הדיונים המשמעותיים ביותר שיש לה במהלך השבוע כולו.
אני לומדת ממנה כל כך הרבה. לא ייאמן כמה ידע יש לה וכמה היא מגובשת בדעתה ואיך היא יודעת לבטא אותה. היא ממש מודל לחיקוי בשבילי.
خريجي صداقه رعوت يخلقون معا واقعا جديدا
هناء زعبي وجلعاد قينان هما اثنان من اثني عشر خريجي مشروع جميني (مجموعات حوار ونشاط مشتركة) الذي اكملوا في نشاطهم في الجمعية وانتقلوا الى دائرة العمل التطوعي ايضاً. هناء تدرس للقب الثاني في جامعة حيفا وجلعاد يدرس للقب الأول في جامعة تل ابيب، وبعد ان انهوا نشاطهم في اطار مجموعات الحوار التي شاركوا بها قرروا أن يوسعوا نشاطهم الأجتماعي-السياسي بواسطة مرافقة مجموعات الحوار الجديدة. وظائفهم كمتطوعين هي ان يرافقو نشاطات المجموعة، وان يساعدوا الموجهين المهنيين، وان يشركوا الطلاب الجدد بتجربتهم الشخصية التي مروا بها في السنة الماضية ويصغوا للطلاب ويدعموهم. في ذات الوقت، يشارك المتطوعون في دورة تدريب الموجهين بهدف بناء قدراتهم وتزويدهم بما يلزم لنمكّنهم من العمل كموجون كهنيون لمجموعات ثنائية القومية.
أرسل جلعاد في بداية السنة رسالة لطلاب جامعة تل ابيب يحثهم فيها على الانضمام للمشروع، كتب فيها:
في العام الماضي شاركت في مجموعة حوار ونشاط مشتركة للطلاب العرب واليهود في الجامعة. شعرت أنه على الرغم من أن هناك العديد من الطلاب العرب في الحرم الجامعي لم يتسنى لي ألحديث مع اي منهم، بالاخص الحديث حول القضايا “المهمة”. استصعبت تقبّل الفكرة انني لم أسمع ابدا طالبا عربيا في جيلي ولم اتعرّف على ما لديه ان يقول. كيف يفكر؟ كيف يرى الحاضر والمستقبل هنا في إسرائيل؟ هل لدينا من المشترك؟ هل صحيح حقا ما اسمعه “عنهم”؟ هل كل ما يعرفون عني صواب؟ فكرت انه على الاغلب ايضا العرب لا يفهمون اليهود ولا يدركون تبريراتنا ودوافعنا والأحداث التاريخية التي أوصلتنا إلى ما نحن عليه اليوم. شكّلت مجموعة جميني فرصة ممتازة بالنسبة لي. التقيت بأناس لطيفين، لديهم آراء مختلفة، وتعلمت الكثير عن نفسي وعن اليهود وعن العرب وما بينهما… حسناً، ربما دخلت في الكليشيهات قليلاً وانتم طبعاً مشغولون. باختصار، بعد مشاركتي في مجموعة جميني في السنة الماضية قررت أن استمر بالنشاط وبالتطوع في صداقة رعوت انطلاقا من ايماني بصحة هذه الطريق وبامكانية خلق تعاون، او على الاقل تفاهم بين جميع البشر الذين يعيشون على هذه الأرض
تحدثت احدى المشاركات من مجموعة حيفا التي ترافقها هناء وأشارت أن الحوارات مع المتطوعة هناء والتي ترافق مجموعتها هي اهم ما تمر به حاليا من ناحية بناء فكرها ووعيها:
“لقد تعلمت من هناء الكثير. لا أصدق كم من الغنى المعلومات. وتعجبني طريقتها بصقل ارائها والتعبير عنها. بالنسبة لي هناء هي قدوة أحتدي بها.”
